[Drabble]
Get Lost
...ที่นี่มันที่ไหน...
นั้นคือประโยคแรกที่ผุดขึ้นมาในหัว
ผมกวาดตามองไปรอบๆบริเวณที่ยืนอย่างงุนงง
อย่างน้อยตอนนี้ผมก็รู้ว่าที่ที่ตัวเองอยู่คือสนามบินแน่นอนแต่ว่ามันเป็นส่วนไหนของสนามบินกันละ
ผมจำได้ว่าครั้งสุดท้ายผมกับเมมเบอร์ในวงกำลังเดินออกจากเกตเพื่อไปยังรถตู้
เดินแบบเหม่อลอยไปแป๊บเดียวมายืนอยู่ตรงนี้ได้ยังไงกันละ?
ผมพยายามเค้นสมองนึกถึงทางที่เดินมาบริเวณนี้แต่ยิ่งนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก
ลมหายใจถูกพ่นออกมาแรงๆอย่างเซ็งๆ ผมเป็นคนความจำด้านทางแย่มากแถมชอบเหม่อลอยด้วย
ไม่แปลกหรอกที่ผมจะหลงทางแบบนี้
มันไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมหลงทางซะด้วย
เรียวนิ้วยาวจิ้มลงบนสมาร์ทโฟนเครื่องหรูก่อนไล่รายชื่อในมือถือลงไปเรื่อยเพื่อจะหาเบอร์สมาชิกสักคนหรือไม่ก็เมเนเจอร์
จริงๆผมน่าจะเงยหน้าไปถามแฟนคลับที่ยืนล้อมเขาอยู่เพียงแต่ที่นี่เป็นอเมริกาไง
ทุกคนสื่อสารกันด้วยภาษาอังกฤษไม่ใช่เกาหลี และผมก็ไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ด้วย
ถ้าหลงทางมากกับพี่แจ็คสันคงจะดีกว่านี้
อย่างน้อยอีกฝ่ายคงจะสนทนากับคนแถวนี้และพาผมกลับไปได้
ว่าแต่...
ป่านนี้พี่แจบอมคงรู้ตัวแล้วมั้งว่าผมหายไป
....
ร่างสูงเดินฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีไปที่รถตู้เพื่อจะเดินทางไปโรงแรม
การมาเยือนอเมริกาครั้งแรกทำให้เขารู้สึกมีความสุข
ไม่บ่อยนักที่ศิลปินเกาหลีที่พึ่งเดบิวต์ได้ปีกว่าๆจะได้เดินทางมาจัดงานแฟนมีตติ้งที่ประเทศใหญ่ๆอย่างอเมริกา
รัฐแรกที่พวกเขาเดินทางมาเยือนคือ แอลเอ รัฐที่มาร์ค ต้วนหนึ่งในสมาชิกวง GOT7
เป็นเจ้าถิ่น
ร่างสูงเปิดประตูรถตู้ออกในขณะที่ริมฝีปากยังไม่หยุดฮัมเพลง
ดวงตาเรียวเล็กกวาดมองคนในรถตู้เพียงแว๊บเดียวก็พบว่าร่างกลมกลึงเจ้าของรอยยิ้มหวานได้หายไป
แจบอมหันหลังขวับเดินไปหาเมเนเจอร์ที่ยืนอยู่ไม่ไกลกับเขาก่อนแจ้งเรื่องการหายตัวไปครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ของชเว
ยองแจน้องชายคนสนิทและคนรักของเขา
"พี่ซึงฮุน
ยองแจหายไปอีกแล้ว"
"อีกแล้วหรอ"
"ครับ
ผมว่าน่าจะคลาดกันหลังจากออกเกทแล้ว พี่ลองเช็คในทวิตเตอร์ดูสิ
ต้องมีแฟนคลับตามยองแจอยู่แน่ๆ" แจบอมพูดพลางหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องบางเฉียบขึ้นมากดเข้าแฮชแท๊กในทวิตเตอร์ก่อนไล่ดูรูปภาพจากแฟนคลับ
ดวงตาเรียวมองไปเรื่อยๆก่อนจะหยุดที่ภาพยองแจยืนอยู่ภายในสนามบินท่ามกลางผู้คนมากมาย
ดวงตาเรียวเล็กจับจ้องโทรศัพท์ในมือตัวเองอยู่ราวกับรอใครโทรมา
จะรอใครซะอีกละ...นอกจากเขา
อิม
แจบอมยกโทรศัพท์เครื่องบางเฉียบขึ้นมาแนบที่ใบหูของเขาก่อนเสียงสัญญาณรอสายจะดังแว่วมาก
เพียงไม่นานนักเจ้าของร่างกลมกลึงก็รับสายก่อนกรอกเสียงใส่โทรศัพท์เรียบๆ
(ฮัลโหล)
"อยู่ไหน"
(ไม่รู้)
"เยี่ยม
พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าให้เดินตามพี่มาดีๆ"
(บอก)
"รอบหน้าพี่จะเดินจับมือนาย"
(ไม่อุ้มไปเลยละ)
"ทำได้สินะ"
(ประชด)
"นี่...ถ่ายภาพแถวที่นายยืนให้ดูหน่อย"
(โอเค
งั้นวางก่อนนะ)
"อืม..."
แจบอมครางรับในลำคอก่อนจะเปล่งเสียงเรียกอีกฝ่ายก่อนที่ยองแจจะวางหู "ชเว
ยองแจ"
(หืม)
"รักนะ"
(อารมณ์ไหนของพี่เนี่ย)
"รักนะ
ตัวอ้วนของพี่"
(อืม...รักนะ
ไอ้แก่ของผม)
.
.
.
Fin
ฉันแต่งอะไรลงไป มิกซ์ทุกอย่างเข้าด้วยกันหมด
บทสัมภาษณ์บอกยองแจชอบหลงทางบวกกับ vine พี่ปมทำหน้าหราตอนรู้ว่าแจหายไป(อยู่บนรถตู้อีกคัน)
กลายเป็น Drabble สั้นๆตามประสาคนขี้มโนแบบเรา 555555
ชอบก็เม้นเนอะ
ไม่มีแท๊กให้เล่นเพราะมันเป็น Drabble สั้นๆจะเล่นอะไรละ
คำผิดมองข้าม
ขี้เกียจรีไรท์แรงๆ 5555555555555
