[OS] คุณชาย NC20 #ลซแก้บน ll #NiorBam #JackBam

Story : คุณชาย

Couple : #NiorBam ft. #JackBam

Rate : NC20
Hashtag : #ลซแก้บน

Note : ฟิคแก้บนอเกน รอบนี้บนเรื่องเกมส์ส่งกระดาษ ตอนแรกก็บนแค่เอ็นซีเนียร์แบมแหละ ไปๆมาๆกลายเป็น 3P เฉย เหอๆ คลิปเต็มออกแล้วต้องรีบมาแต่งแก้บนก่อนเดี๋ยวลืม คำผงคำผิดอะไรมองข้ามเนอะ ไม่ใช่อะไรหรอกแต่งตอนที่ 4 ตาลายบวกง่วงนอนสุดๆ ใครไม่ชอบไม่ต้องอ่านนะคะ

                "ทำความสะอาดดีๆสิ"

                เสียงบ่นจู้จี้ของคุณป้าผักเดินมาทางผมก่อนบริเวณมุมบันไดให้ผมปัดเพิ่ม คือผมเช็คด้วยตาของผมแล้วนะว่ามันสะอาดเอียมอ่องไม่มีฝุ่นมาติดแต่ก็ขี้เกียจเถียงป้าแกไงผมเลยได้แต่ขานรับส่งๆและแกล้งทำเป็นปัดกวาดบริเวณที่ป้าแกชี้ พอป้าผักแกพอใจกับผลงานผมแกก็เดินนวดนาด(ด้วยร่างบึกของแก)ออกไปจากห้อง

                ผมกวาดสายตาไปรอบห้องขนาดใหญ่ที่ไม่รู้วันนี้ต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะทำหมด ปกติหน้าที่ทำความสะอาดไม่ใช่ของผมหรอกแต่เป็นจีมิน เพื่อนสนิทสุดแสบของผมที่วันนี้ติดสอบที่สำคัญมากเลยขอลาคุณชายทั้งสองเพื่อไปสอบและคุณชายก็ใจดีพอที่จะปล่อยจีมินไป...แต่เรียกผมมาทำความสะอาดห้องแทน

                "แบมแบม คุณชายเรียกขึ้นไปทำความสะอาดห้องข้างบนนะ"

                "โอเคครับ พี่มาร์ค"

                ผมขานรับคำพี่มาร์ค บอดี้การ์ดส่วนตัวของคุณชายแจ็คสัน หวังหนึ่งในสองคุณชายเจ้าของบ้านที่ผมใช้คุ้มกะลาหัวอยู่ คุณชายแจ็คสันจะเป็นคนที่ร่าเริง ครึกครื้น ตลก สนุกและเป็นกันเองในขณะเดียวกันหากเป็นเรื่องงานเค้าจะจริงจังและเฉียบขาดเป็นที่สุด ในขณะที่คุณชายปาร์ค จินยองลูกพี่ลูกน้องคนสนิของคุณชายแจ็คสันจะเป็นคนขรึม นิ่ง เงียบ พูดน้อยแต่ลึกๆข้างในเป็นคนอบอุ่น อ่อนโยน

                อันนี้ผมไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเองนะ...แม่บ้านบอกมาทั้งน้านนนนน

                ตลอดเวลาที่ผมมาทำงานที่บ้านแห่งนี้ผมไม่เคยที่จะได้พบหน้าคุณชายทั้งสองเลย คุณชายแจ็คสันก็บินเทียวไปเทียวมาอยู่บ่อยๆ หลายครั้งไปทำธุรกิจ หลายครั้งไปเยี่ยมพ่อแม่ที่ฮ่องกงบ้านเกิดเขา ส่วนคุณชายจินยองนี่หนักเลย กลับบ้านนับวันได้ แถมวันที่กลับบ้านผมก็ไม่เคยได้เจอตัวเลยด้วย ปกติผมมีหน้าที่ทำอาหารก็ต้องสิ่งอยู่ในครัวดิ

                ผมเดินขึ้นไปชั้น 2 ของบ้านอย่างเชื่องช้าก่อนเดินตรงไปตามห้องที่พี่มาร์คบอก ให้ทำความสะอาดห้องนอนเนี่ยนะ? ผมได้ยินมาว่าคุณชายทั้ง 2 หวงห้องนอนของพวกเขาจะตาย พวกเขามักจะทำความสะอาดโซนนั้นเองมากกว่าแท้ๆ แต่ทำไมรอบนี้ถึงเรียกผมขึ้นมาทำความสะอาดนะ แต่ช่างเถอะ นายสั่งเราจะพูดอะไรได้

                ก๊อก ก๊อก

                ผมเคาะประตูห้องสองทีตามมารยาทก่อนจะหมุนลูกบิดราคาเหยียบแสนเข้าไปในห้อง คุณชายทั้งสองนอนกลิ้งเกลือกอยู่บนที่นอนไม่ต่างกับวัยรุ่นผู้ชายทั่วไปก่อนหันมามองผมที่พึ่งเข้ามาใหม่

                ไม่ชอบเลยแหะ เวลาโดนรุมจ้องแบบเนี่ย -__-;;;

                "ผมมาทำความสะอาดห้องครับ"

                "ก็ทำไปดิ" คุณชายแจ็คสันพูดพลางหันกลับไปมองจอทีวีอีกครั้งในขณะที่คุณจินยองไม่พูดอะไรแต่ใช้ดวงตาเรียวจับจ้องมาที่ผมจนผมรู้สึกแปลกๆ ผมรีบเดินเลี่ยงไปมุมที่คุณชายทั้งสองไม่ได้จับจองก่อนเริ่มปัดกวาดเช็ดถูตามหน้าที่ของผม ผมไม่เคยเจอคุณชายจินยองกับคุณชายแจ็คสันใกล้ขนาดนี้มาก่อน คุณชายแจ็คสันที่ใครใครบอกว่าตัวไม่สูงมากแต่ผมว่าไม่จริงนะ คุณชายออกจะสูงเพียงแต่การที่เขาไปอยู่ใกล้กับคุณชายจินยองทำให้คุณชายแจ็คสันดูตัวเล็กไปก็เท่านั้น แต่ใบหน้าหล่อเหลาราวกับรูปแกะสลักอย่างดีทำให้สาวๆพร้อมให้อภัยหมดแหละ ส่วนคุณชายจินยองนี่หล่อ ขรึม เท่ นิ่งเป็นที่ต้องการของสาวๆอยู่แล้ว ไหนจะรูปร่างที่สูงโปร่งทำให้ยิ่งดูดีขึ้นไปใหญ่

                พระเจ้าไม่ยุติธรรม...ทำไมไม่เฉลี่ยความรวย ความสูงและหน้าตาหล่อเหลามาให้แบมบ้าง T^T

                ผมจัดการทำความสะอาดโซนห้องนั่งเล่น ห้องน้ำและห้องทำงานภายในห้องนอนของคุณชายจินยองเสร็จแล้ว โซนสุดท้ายที่เหลืออยู่คงหนีไม่พ้นโซนเตียงนอนที่คุณชายทั้งสองนอนกลิ้งเกลือกอยู่ ผมไม่อยากจะบอกเลยว่าพออยู่กับคุณชายทั้งสองแล้วผมนี่เกร็งไปหมด ไม่รู้จะวางตัวยังไงหรือพูดอะไรออกไปดี

                ถ้าผมพูดไม่เข้าหูคุณชายเค้าจะไล่ผมออกไหมง่ะ?

                "ขะ..ขออนุญาตินะครับ" ผมพูดพลางโค้งอย่างสุภาพให้คุณชายทั้งสองก่อนค่อยๆเดินค้อมหลังไปยังหัวเตียงของคุณชายจินยองแต่ไม่ทันที่ร่างผมจะเดินไปถึงส่วนนั้น อ้อมแขนแกร่งของคุณชายจินยองก็โอบรัดเอวของผมเอาไว้ก่อนดันร่างผมลงมานอนแผ่หลาบนที่นอนก่อนร่างของคุณชายจินยองจะตามมาทับร่างของผมไว้จนขยับหนีไปไหนไม่ได้

                นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันละเนี่ย?

                "คุณชายจะทำอะไรนะครับ" ผมพูดเบาๆด้วยความหวาดกลัวก่อนใช้มือดันอกแกร่งของอีกคนออกแต่ดันเท่าไหร่ก็ไม่ขยับเขยื้อนเลย

                "แบมแบมอา...พวกเรามีเรื่องจะบอกนาย"

                "คือพวกเราชอบนายนะ" คุณชายแจ็คสันพูดพลางโน้มหน้าเข้ามาหาผม ริมฝีปากหยักของคุณชายแจ็คสันปิดลงบนกลีบริมฝีปากของผมทำให้ผมไม่ได้สามารถส่งเสียงอะไรออกมาได้ ลิ้นร้อนถูกส่งออกจากปากคุณชายเข้ามายังปากผมและเกี่ยวตวัดไปทั่วทั้งปาก ฟันบนของคุณชายแจ็คสันขบริมฝีปากล่างผมเบาๆเล่นเอาผมรู้สึกแปลกๆไปหมด

                ระหว่างที่คุณชายแจ็คสันกำลังทำให้ผมเคลิ้มรสจูบ ผมจึงไม่ได้สังเกตเห็นว่าคุณชายจินยองปลดเสื้อผ้าของผมออกหมดแล้ว คุณชายแจ็คสันผละออกจากริมฝีปากของผมอย่างอิงอ่อยก่อนจะกวาดสายตามองร่างผมและยกยิ้มอย่างพึงพอใจ ลิ้นร้อนตวัดเลียรอบริมฝีปากอย่างหื่นกระหาย ร่างเปล่าเปลือยของผมปรากฎอยู่ตรงหน้าคุณชายทั้งสองทำเอาผมเขินอายจนขาทั้งสองข้างของผมหนีบเข้าหากันโดยอัตโนมัติ แต่คุณชายจินยองกลับแทรกตัวมาระหว่างกลางขาของผมก่อนจะดันมันออกไปทันที

                "ไม่ต้องปิดหรอก ขอพวกเราดูหน่อยนะ"

                "คุณชาย...แต่ว่า"

                "ฉันรักนายนะ แบมแบม" คุณชายจินยองพูดพลางโน้มใบหน้าเข้ามาสัมผัสลงบนหน้าผากของผมอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะคลี่ยิ้มบางๆให้ผมอย่างอ่อนโยนจนผมเผลอหัวใจเต้นแรงไปด้วย

                "ฉันจะอ่อนโยนกับนาย ฉันสัญญา"

                "ฉันด้วย" คุณชายแจ็คสันพูดขึ้นมาบ้างก่อนจะกดจูบลงบนเปลือกตาของผม

                ผมกวาดสายตามองคุณชายทั้งสองอยู่สักพักก่อนจะก้มหน้าลงอย่างจำยอม ใบหน้าของผมร้อนผาวจนแทบไหม้ คุณชายจินยองโน้มใบหน้าเข้าหาแก่นกายของผมก่อนจะครอบครองแก่นกายของผมด้วยริมฝีปากของเขา ความเสียวซ่านที่ผมไม่เคยเจอมาก่อนทำให้ผมบิดเร้าไปทั้งตัว แต่เท่านั้นไม่พอคุณชายแจ็คสันก็ก้มลงมาดุนดันกับยอดอกของผมอย่างสนุกสนาน ผมทั้งบิดเร้าและครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ฝ่ามือของผมจิกเข้ากับผ้าปูที่นอนแน่น

                "อ๊ะ..อ๊า...คุณชายเร็วอีกครับ" คุณชายจินยองเร่งความเร็วตามที่ผมบอกทำเอาผมแทบคลั่งเพราะความสุขที่กำลังจะได้รับการปลดปล่อย

                "ต่อไปนี้เรียกฉันว่ากากานะแบม" คุณชายแจ็คสันเงยหน้าขึ้นมาจากยอดอกของผมก่อนจะพูดผมเป็นประโยคคล้ายคำสั่งทำให้ผมพยักหน้ารับคำในขณะที่ริมฝีปากของผมยังคงครางอย่างสุขสมเต็มที่

                "คุณชาย...ผมจะเสร็จแล้ว...อ๊ะ...เอาปากออกไปด้วยครับ" ผมพยายามรวบรวมคำพูดให้เป็นประโยคมากที่สุดก่อนใช้มืออ่อนแรงดันร่างของคุณชายจินยองออกแต่ร่างสูงตรงหน้าผมกลับไม่ยอมทำตามหนำซ้ำยังเร่งจังหวะขึ้นไปอีกจนผมทนไม่ไหวปลดปล่อยออกมาเต็มปากของคุณชายจินยอง

                "คุณชาย...คายออกมาครับ"

                แทบที่คุณชายจินยองจะฟังผมเค้ากลับกลืนมาลงไปบางส่วนก่อนประกบกับริมฝีปากผมและดันน้ำขุ่นขาวเข้ามาในปากผมอีกส่วนนึง

                "ต่อไปนี้เรียกฉันว่าพี่จินจินเข้าใจไหมแบม" คุณชายจินยองพูดขึ้นพลางมองหน้าผมและใช้สายตาบังคับกลายๆ ผมจึงต้องขานรับคำไป...จะปฎิเสธได้ไงละ สายตาดุขนาดนั้นนี่หน่า

                "แบม มาช่วยพี่บ้างนะ" พี่กากาพูดขึ้นพลางจัดท่าให้ผมคลานสี่ขาก่อนจะจ่อแก่นกายขนาดใหญ่มาตรงหน้าผม ผมนี่อึ้งกับขนาดแก่นกายคนตรงหน้าเลยครับ เล่นเอาไซส์มาตราฐานของผมดูมินิไปเลย ผมอ้าปากเพื่อให้แก่นกายของพี่กากาเข้ามาได้สะดวกก่อนจะเริ่มช่วยพี่กากาตามประสาผม คือผมไม่เคยทำแบบนี้ให้ใครมาก่อนไง ทำไม่เป็นหรอกครับ

                "อืมมม...อย่างนั้นแหละ...อ๊ะ...อืมมมม" เสียงครางต่ำในลำคอของพี่แจ็คสันดังขึ้นเบาๆในขณะที่ริมฝีปากผมจัดการกับแก่นกายขนาดใหญ่ของพี่เค้า ด้านหลังของผมรู้สึกถึงบางสิ่งที่มาสะกิดเบาๆก่อนจะค่อยๆดันมาเข้าไป ความเจ็บราวกับร่างของผมฉีกขาดเป็นสองซีกทำให้ผมคายแก่นกายของพี่แจ็คสันออกก่อนหันไปมองด้านหลังของผม

                นิ้วเรียวยาวของพี่จินยองกำลังสอดใส่เข้าไปในช่องทางแคบของผมอย่างใจเย็น แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะผมก็เจ็บจนแทบจะร้องไห้ พี่จินยองค่อยๆสอดนิ้วที่สามเข้าไปหลังจากที่นิ้วแรกเข้าไปได้แล้วในขณะที่ผมกำผ้าปูที่นอนแน่น

                "พี่จินจิน..ผมเจ็บ"

                "ทนหน่อยนะแบม เดี๋ยวก็ดีขึ้น" พี่จินยองพูดอย่างปลอบประโลมก่อนใช้มือข้างที่ว่างอยู่มาเล่นกับยอดอกของผมทำให้ความเสียวซ่านเริ่มขึ้นมาแทนที่ พี่กากาที่เห็นว่าผมสงบลงแล้วจึงสอดใส่แก่นกายผมกลับเข้าไปในช่องปากอีกครั้งก่อนที่ผมจะเริ่มช่วยพี่กากาอีกครั้ง

                ผมรู้สึกว่านิ้วเรียวของพี่จินยองเข้ามาจนครบสามนิ้วแล้ว ความคับแน่นและความเจ็บยังคงอยู่แต่ความรู้สึกเสียวซ่านกลับเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ พี่จินยองกวาดวนนิ้วไปรอบช่องทางของผมอย่างสะเปะสะปะราวกับกำลังหาอะไรสักอย่าง

                "อือ!" ผมครางออกมาแผ่วเบาเมื่อพี่จินยองสัมผัสลงมาบนที่ที่หนึ่งทำเอาร่างของผมสั่นสะท้านไปหมด นิ้วเรียวของพี่จินยองถอดออกทันทีก่อนจะเดินมานั่งข้างๆแจ็คสัน

                "นายจะเข้าก่อนไหม?"

                "ทำไมนายไม่เข้าก่อนละ"

                "ฉันคิดอะไรเด็ดๆได้หลังจากนี้แล้ว"

                "ตามใจ งั้นฉันเข้าก่อนนะ"

                "อืม" พี่กากาถอนแก่นกายออกจากริมฝีปากผมก่อนเดินมาด้านหลังของผม แก่นกายของพี่กากาที่ชะโลมไปด้วยน้ำลายของผมอยู่แล้วจึงไม่ต่างกับสารหล่อลื่นชั้นดีหรอก พี่กากาค่อยๆดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางแคบของผมช้าๆเล่นเอาผมแทบขาดใจ พี่จินยองขยับเข้ามาใกล้ผมก่อนจ่อแก่นกายเข้าที่หน้าผมและค่อยๆสอดใส่แก่นกายของตัวเองเข้าไปในปากผม

                แก่นกายของพี่กากาสอดเข้ามาจนสุดเล่นเอาน้ำตาผมร่วงเลยทีเดียว มันเป็นความเจ็บแบบที่ใครไม่เจอเองคงไม่เข้าใจหรอก ฟิลแบบเดินเตะขอบเตียงไรเงี้ย ไม่เจอเองไม่มีใครเข้าใจหรอก T_T ร่างของผมสั่นคลอนทันทีที่พี่กากาสอดแทรกแก่นกายเข้าไปจนสุด เพราะทันทีที่สอดแทรกได้ปุ๊บพี่กากาก็ขยับสะโพกของเขาเข้าออกรัวๆทันที

                "เห้ยยย เบาๆดิว่ะ น้องช้ำหมด"

                "จะพยายามละกัน" พี่กากาเอ่ยก่อนลดจังหวะและความเร็วในการขยับสะโพกลงในขณะที่พี่จินยองขยับสะโพกสอบเข้าออกช้าๆเนิบๆแต่กลับดูหนักแน่น ส่วนพี่กากาจะชอบขยับสะโพกเร็วและแรง

                มันก็ได้ฟิลไปคนละแบบนะ

                ผนังช่องทางอ่อนนุ่มผมตอดรัดแก่นกายของพี่กากาอย่างดี แก่นกายใหญ่ถูกถอดออกไปจนเกือบหมดและแทรกกลับเข้าไปใหม่อย่างรวดเร็วซ้ำไปซ้ำในทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ผมได้แต่ครางในลำคอเพราะติดแก่นกายของพี่จินยอง พี่กากาโน้มตัวเข้ามาหาผมก่อนจะจูบลงบนแผ่นหลังของผมหลายจุดก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นไปอีก

                "อื้อ...อื้อ...อื้อ"

                "อ๊ะ...อืมมม...อ๊า..อย่างนั้นแหละแบม"

                "อืมมม..อ๊ะ...." พี่กากาครางเบาๆก่อนร่างของเขาจะกระตุกเกร็งเล็กน้อยก่อนที่ผมจะรู้สึกถึงน้ำอุ่นๆที่ไหลเข้ามาในตัวผม พี่กากาแช่ตัวทิ้งเอาไว้อยู่พักนึงก่อนจะถอดแก่นกายออกมาจากร่างผมในขณะที่ผมหอบหายใจถี่ด้วยความเหนื่อยล้า

                "เสร็จแล้วใช่ไหม"

               

                "อืม"

                "ตาฉันและ" พี่จินยองพูดพลางคลี่ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เค้าถอนแก่นกายออกจากปากผมก่อนขยับตัวเองไปพิงขอบเตียงและอุ้มร่างของผมขึ้นมาทับบนตักเค้า ผมขมวดคิ้วมองพี่จินยองด้วยความฉงนอยู่สักพักก่อนเริ่มรู้ทันผู้ชายตรงหน้าผมแล้ว...

                "พี่จะให้ผมออนท็อปหรอ!?"

                "หัวไวนี่"

                "ผมไม่ไหวหรอก"

                "ไม่ไหวก็ต้องไหวนะแบม นายไม่มีทางเลือก" พี่จินยองพูดพลางคลี่ยิ้มออกมาและโน้มตัวมาข้างหูผมก่อนกระซิบอย่างแผ่วเบาลงไป "ถ้าไม่ออนท็อปฉันจัดกับนายทั้งคืนแน่"

                พระเจ้าจอร์ช มันหื่นมากกกก!! TOT

                ในเมื่อไม่มีทางเลือกผมจึงค่อยๆยกสะโพกของผมที่ตอนนี้เจ็บจนชาไปแล้วขึ้นก่อนกดลงบนแก่นกายของพี่จินยองอย่างช้าๆ ทันทีที่ทับลงบนไปจนหมดความจุกก็เข้ามาเยือนร่างผมอีกครั้งจนผมต้องนั่งนิ่งสักพักจึงค่อยขยับสะโพกขึ้นลง ผมไม่รู้ว่าตัวเองตอนนี้ทำหน้ายังไงหรือครางดังเท่าไหร่ ผมรู้แต่ว่าตอนนี้ผมเหนื่อยล้าและอยากพักสุดๆ

                "นายนี่โคตรเซ็กซี่เลยว่ะ" พี่จินยองพูดพลางคลี่ยิ้มบางๆและเอนหลังพิงพนักเตียงในขณะที่ผมยังอยู่บนร่างเขา พี่กากาที่อยู่ไม่ไกลเริ่มท้วงโวยวายพี่จินยองเล็กน้อยที่ดูจะใช้งานผมหนักไปหน่อยจนพี่กากาและทำหน้ามุ่ยอย่างเซ็งๆ

                "ก็ได้ว่ะ ไม่แกล้งน้องแล้วก็ได้ว่ะ"

                พี่จินยองพูดก่อนดันร่างผมลงบนที่นอนและขยับสะโพกสอบของเขาเข้าออกรัวๆจนผมครางไม่เป็นภาษา แก่นกายของผมที่บอกว่าใกล้ถึงเวลาปลดปล่อยแล้วทำให้ผมซุกหน้าเข้ากับตักของพี่กากาที่อยู่ไม่ไกล ฝ่ามือผมกุมมือพี่กากาไว้ข้างและกุมมือของพี่จินยองไว้อีกข้าง

                "อ๊ะ...อ๊ะ....อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" ผมบีบมือของทั้งคู่แน่นก่อนจะปล่อยน้ำรักขาวขุ่นมาเปรอะตัวของผมกับพี่จินยองไปหมด ผมแทบหมดแรงสลบอยู่บนเตียงติดที่มีอีกร่างยังไม่เสร็จกิจของเค้า พี่จินยองที่เห็นผมเสร็จแล้วจึงรีบเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นไปอีกก่อนพี่จินยองจะฉีดน้ำรักขาวขุ่นเข้ามาในร่างกายผมอีกคนนึงและถอดแก่นกายออกทันที

                ผมนอนหอบเหนื่อยอยู่บนที่นอนโดยมือข้างหนึ่งกุมมือพี่กากาไว้และมืออีกข้างกุมมือพี่จินยองไว้ ทั้งสองคนขยับมาใกล้ผมก่อนเข้ามากอดผมทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นแปลกๆ ผมมองไปยังฝ่ามือทั้งสองคนที่ยังกุมผมอยู่ทำให้หัวใจผมรู้สึกอุ่นวาบไปหมด

                "เป็นแฟนกับพวกพี่นะ"

                "ควบสองเลยหรอ"

                "อืม"

                "แบมก็เหนื่อยแย่ดิ"

                "พี่จะจัดการแบมแค่ 2 วันเท่านั้น"

                "จริงดิ!?"

                "จริง...แค่วันคู่กับวันคี่เท่านั้นเอง"

                จะบ้าตาย แบบนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับทุกวันเลยอะดิ ใครก็ได้ช่วยแบมด้วย TOT!!!!